Grzechotnik karłowaty

Na wstępie należy wspomnieć, że jest to najłagodniejszy grzechotnik. Należy oczywiście do rodziny grzechotnikowatych. Występuje na obszarze południowo – wschodnich stanów USA. Grzechotniki właściwe, czyli mające grzechotkę, uchodzą za jedne z najjadowitszych węży; ukąszenie ich jest przeważnie śmiertelne w braku szybkiego zastrzyknięcie odpowiedniej szczepionki.

Wyjątek stanowią żyjące w Ameryce Północnej i Środkowej 3 gatunki grzechotników karłowatych. Najroślejszy z nich jest dłuższy od żmii zygzakowatej. Grzechotnik karłowaty jest zaś nieco krótszy. Częste tłumaczenie małego niebezpieczeństwa z ich strony niewielkimi rozmiarami jest mylące: nadzwyczaj groźne bywają jeszcze drobniejsze węże, jak na przykład koralówka. Po prostu jad grzechotników karłowatych jest słabszy aniżeli ich roślejszych kuzynów. Wąż ten zasiedla rozmaite środowiska. Woli tereny suche, wszakże z wyłączeniem pustyń. Choć głównymi jego ofiarami padają małe jaszczurki, ma jadłospis dość urozmaicony. Składają się nań żaby, drobne ssaki, a także owady i wije. W poszukiwaniu myszy trafia do ludzkich obejść, gdzie nie budzi przerażenia, bo jest wyjątkowo łagodny; kąsa tylko w ostateczności. Samica grzechotnika karłowatego rodzi latem przeważnie od 4 do 9 młodych. Jeśli chodzi zaś o długość tego węża, jest on niewielki – wynosi ona około siedemdziesięciu centymetrów.