Dysfolid

Dysfolid jest najjadowitszym wężem w rodzinie wężowatych. Jego główne terytorium występowania to południowa Afryka. Mimo wszystko jest to wąż ładny, który osiąga zazwyczaj dwa metry długości i ma charakterystyczną szczupłą sylwetkę. Jego głowa jest dość wąska, a ubarwienie zróżnicowane. Najczęściej ma barwę szmaragdową lub jasnobrązową. Wśród węży jadowitych zajmuje nietypową pozycję. Rodzina wężowatych, czyli połozowatych, do której należą polskie węże krajowe (oprócz żmii), w zasadzie grupuje gatunki nieszkodliwe.

Tylko niektóre są warunkowo jadowite – ich jad nie zagraża jednak w dużym stopniu życiu i ma zazwyczaj charakter obronny. Co więcej ich zęby jadowe leżą zazwyczaj głęboko z tyłu szczęki. Służą one do wstrzykiwania jadu połykanym żabom lub myszom – zwykle nie są w stanie dosięgnąć nogi albo ręki ludzkiej przy pływakiem ukąszeniu. Zęby jadowe dysfolida są jednak długie i położone znacznie bliżej przodu pyska. Z każdej strony szczęki ma trzy takie zęby, do których specjalnymi kanalikami spływa wyjątkowo niebezpieczny jad. Ukąszenie zagraża życiu człowieka. Przebywa najczęściej na drzewach, ukryty wśród listowia – może więc kąsać w szyję oraz twarz. Żywi się ptakami, ich pisklętami, żabkami drzewnymi oraz kameleonami. W Afryce znany jest pod nazwą “boomslang” i budzi tam jak najbardziej uzasadniony strach.